Według założeń koncepcji Pszczelarstwa Darwinistycznego pszczelarz utrzymuje rodziny w małych ulach (jeden korpus plus półnadstawka), pozwala pszczołom roić się lub dokonuje sztucznej przerwy w czerwieniu, nie wymienia systemowo matek pszczelich na obce, ule trzyma najlepiej pojedynczo, a nie w pasiekach, zazwyczaj nie leczy pszczół, a monitoruje stopień porażenia dręczem pszczelim. W przypadku populacji roztoczy od 5% wymienia matkę na taką z rodziny o niskim porażeniu i leczy lub dokonuje eutanazji rodziny (takiego sformułowania używa Seeley), najlepiej przy użyciu wody mydlanej.